δείτε το λεύκωμα της συλλογής

Μία φτωχή αγροτική πολυμελής οικογένεια Ελλήνων από την ορεινή Φθιώτιδα βιώνει τις ιστορικές περιπέτειες της πατρίδας μας σε διάστημα περίπου εκατό χρόνων (1821-1923).

Ο Δημήτριος Φίκας συμμετέχει στον Εθνικό Απελευθερωτικό Αγώνα από την έναρξη του (1821).

Ο Περικλής Φίκας παίρνει μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα (1904-1908). Μεταναστεύει στην Αμερική το 1910. Εγκαταλείπει την προοπτική μιας καλύτερης ζωής για να επιστρέψει στην Ελλάδα ως εθελοντής και παίρνει μέρος στον Β’ Βαλκανικό Πόλεμο με το Σύνταγμα Ευζώνων.

Ο Δημοσθένης Φίκας, κληρωτός το 1911-1912, παίρνει μέρος στον Α’ & Β’ Βαλκανικό Πόλεμο με την Ταξιαρχία Ιππικού, στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στη Μικρασιατική Εκστρατεία. Μετά τη μάχη στην περιοχή Τζουμαγιάς (1913) συναντά τα 4 μεγαλύτερα αδέλφια του (Περικλή, Ηρακλή, Ιωάννη και Κωνσταντίνο) που υπηρετούσαν ταυτόχρονα.

Προάγεται για ανδραγαθίες και αποστρατεύεται μετά από 12 χρόνια θητείας με τον βαθμό του Συνταγματάρχη Ιππικού.

Οι άνθρωποι αυτοί δεν ήταν ήρωες από τους γνωστούς, πολλές φορές όμως ξεπέρασαν τους εαυτούς τους.

Ήταν απλοί συνηθισμένοι άνθρωποι όπως εκατομμύρια άλλοι Έλληνες που ένα τρομερό γεγονός –ο πόλεμος- άλλαξε ξαφνικά τη ζωή τους. Υπηρέτησαν μακροχρόνιες στρατιωτικές θητείες, βρέθηκαν σε τεράστιες αποστάσεις μακριά από τα σπίτια τους, έχασαν συγγενείς και φίλους, ένιωσαν τριγύρω τους το φτερούγισμα του θανάτου. Τα μικρά τους όνειρα έγιναν οράματα και Μεγάλες Ιδέες. Τα βιβλία της ιστορίας δεν τους αναφέρουν, αυτοί όμως έγραψαν τη δική τους Ιστορία.